ولربَّ نائمة ٍ على فَنَنٍ - ابن عبد ربه
ولربَّ نائمة ٍ على فَنَنٍ
                                                                            تُشْجي الخليَّ وما بهِ شجوُ
                                                                    وتَغرَّدتْ في غصنِ أيكتِها
                                                                            فكأنما تغريدُها شَدْوُ